Αζτεκοι[Κων/νος Ατματζιδης]Καθηγητης/Γιαννης Καλιτσιος/

ΑΖΤΕΚΟΙ

Με τον αδόκιμο πλέον όρο Αζτέκοι εννοείται ο κυρίαρχος πολιτισμός της πρόσφατης μετακλασικής περιόδου στην πυκνοκατοικημένη λεκάνη του Μεξικού, ο οποίος έφθασε στο σημείο να ελέγξει τις μεγάλες μεσοαμερικανικές περιοχές, βόρεια του κόλπου του Τεουαντεπέκ (Tehuantepec).
Η προέλευση των Αζτέκων συνδέεται με τις μετακινήσεις πληθυσμών των προσφύγων Τολτέκων και της μετανάστευσης των Τσιτσιμέκων που εγκαταστάθηκαν στη λεκάνη του Μεξικού γύρω στο 1000, εγκαθιδρύοντας μικρά κράτη. Οι δυναστείες αυτών των κρατών διεκδικούσαν την καταγωγή τους από τους Τολτέκους και υιοθέτησαν τις ιδεολογίες τους, όπως επίσης την θεϊκής καταγωγής βασιλεία.

Προσεγγιστικός χάρτης της αυτοκρατορίας των Αζτέκων

Οι Αζτέκοι, επίσης γνωστοί ως Τενότσα (Tenochca) ή Μέσικα (Mexica), ήταν η τελευταία φυλή Τσιτσιμέκ από το Αζτλάν, η οποία μετακινήθηκε πιθανώς εξαιτίας ξηρασίας ή υπερπληθυσμού. Μετά από αρκετές μετακινήσεις εγκαταστάθηκαν σε μερικές ακατοίκητες ελώδεις νήσους κοντά στη δυτική ακτή της λίμνης Τεξκόκο (Texcoco) όπου, σύμφωνα με τον θρύλο, είδαν έναν οιωνό, ένδειξη της περιοχής στην οποία έπρεπε να χτιστεί η πρωτεύουσά τους: έναν αετό με ένα φίδι στο ράμφος του να κάθεται σε έναν κάκτο. Οι δίδυμες πόλεις Τενοτστιτλάν (Tenochtitlán) και Τλατελόλκο (Tlatelolco) ιδρύθηκαν το 1325 ή το 1345.
Οι Αζτέκοι μιλούσαν τη γλώσσα που ονομάστηκε αργότερα κλασική ναουάτλ, μια παλιότερη μορφή της σημερινής ιθαγενούς γλώσσας του Μεξικού ναουάτλ.

Πίνακας περιεχομένων [Απόκρυψη] 1 Εξάπλωση 2 Αστικοποίηση 3 Γεωργία 4 Κοινωνία 5 Τέχνη 6 Θρησκεία 7 Το τέλος 8 Χρονολόγιο 9 Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Εξάπλωση [Επεξεργασία]

Το 1367 οι Αζτέκοι άρχισαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως μισθοφόροι στον κυβερνήτη της πόλης κράτους των Τεπανέκ Αζκαποτζάλκο (Azcapotzalco). Ο Αζκαποτζάλκ διεκδικούσε από τους κυβερνήτες της Τεξκόκο την επικυριαρχία των νέων κρατών των Τσιτσιμέκ. Με μια σειρά συμμαχιών και εξεγέρσεων οι πόλεις των Αζτέκων έγιναν μεγαλύτερες και πλουσιότερες, με τους ίδιους τους Αζτέκους να αυξάνουν όλο και περισσότερο τη δύναμή τους. Το 1434 οι κυβερνήτες της πόλης των Αζτέκων Τενοτστιτλάν συνέπηξαν την αποκαλούμενη Τριπλή Συμμαχία με τους κυβερνήτες της Τεξκόκο και της Τλακοπάν. Όλα τα άλλα μικρά κράτη στη λεκάνη έγιναν φόρου υποτελή στη συμμαχία. Περί το 1500 υπολογίζεται ότι η Τριπλή Συμμαχία ήλεγχε μια περιοχή 200.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και πιθανώς έναν πληθυσμό 10 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η πλήρης κυριαρχία των Αζτέκων επί της Συμμαχίας επετεύχθη περίπου το 1502.

Αστικοποίηση [Επεξεργασία]

Ο αστικός πολιτισμός που ενσωμάτωσαν τον 15ο και 16ο αιώνα θεωρείται ουσιαστικά συνέχεια τους πολιτισμού της Τεοτιουακάν. Οι Αζτέκοι με τη σειρά τους επένδυσαν πολύ χρόνο και προσπάθεια στην κατασκευή των πόλεών τους και των περιμετρικών γεωργικών συστημάτων. Στο κέντρο της Τενοτστιτλάν υπήρχε ένας ιερός περίβολος, στον οποίο κυριαρχούσε μια υψηλή πυραμίδα (60 μ.), όπου βρίσκονταν οι ναοί του Τλάλοκ (Tlaloc), του θεού της βροχής, και του Ουϊτζιλοπότστλι (Huitzilopochtli), του θεού του πολέμου. Ο περίβολος περιελάμβανε επίσης τις ενδιαιτήσεις των ιερέων, μια μεγάλη αυλή για το παραδοσιακό παιχνίδι των Αζτέκων με τη σφαίρα, και ένα τζομπάντλι, στο οποίο επιδεικνύονταν τα κρανία των ανθρωποθυσιών. Γύρω από τον περίβολο βρίσκονταν τα ανάκτορα των κυβερνητών της Τενοτστιτλάν και δύο μεγάλες αγορές και πέρα από αυτά απλώνονταν περιμετρικά οι κατοικίες των πολιτών.

Γεωργία [Επεξεργασία]

Η γεωργία ήταν εντατική και απόλυτα εξαρτώμενη από τα συστήματα ελέγχου ύδατος της λεκάνης του Μεξικού, που διαμορφώθηκαν από την Τεοτιουακάν Ι και ΙΙ (Teotihuacan). Τα συστήματα ελέγχου ύδατος (βλ. υδραυλικός δεσποτισμός) ήταν ζωτικής σημασίας και για την άρδευση και για την αποστράγγιση των λιμνών, αλλά πολύ περισσότερο για τον έλεγχο της παραγωγής. Οι Αζτέκοι χρησιμοποιούσαν επίσης την τεχνική των επιπλεόντων κήπων, με την εκβάθυνση των λιμνών και τη συσσώρευση της ιλύος του πυθμένα σε επιλεγμένα σημεία,τα οποία διαμορφώνονταν κατάλληλα είτε για διακοσμητικούς είτε για καλλιεργητικούς σκοπούς.

Κοινωνία [Επεξεργασία]

Η κοινωνία των Αζτέκων διαστρωματώθηκε σε τρεις κύριες κατηγορίες: τους ευγενείς (πίγι), που ήταν συγγενείς του βασιλιά, τους πολίτες (ματσεχουάλες), που ανήκαν εκ γενετής σε μια από τις είκοσι πατριές και στους περιθωριοποιημένους ή κατακτημένους (μαγιέκες), που εργάζονταν ως μισθωτοί.

Μάσκα από νεφρίτη που απεικονίζει τον θεό Σίπε Τοτέκ

Κατά τα άλλα, το κράτος των Αζτέκων κυβερνιόταν από ένα στρατοκρατικό καθεστώς, ευρισκόμενο διαρκώς σε πόλεμο προκειμένου να κατακτηθούν άλλες χώρες για να αναγκαστούν να πληρώνουν φόρους και να αποφέρουν αιχμαλώτους για τις ανθρωποθυσίες.

Τέχνη [Επεξεργασία]

Ανθρωποθυσία

Η χειροτεχνία ήταν σημαντική υπόθεση, οι δε καλλιτέχνες των Αζτέκων ήταν άριστοι λιθοξόοι, που εκτός του λίθου χρησιμοποιούσαν οψιανό, διάφανους κρυστάλλους και πράσινο νεφρίτη. Άλλα έθνη, ιδιαίτερα οι Μιξτέκοι (Mixtec) της Οαχάκα (Oaxaca) προώθησαν την πολύχρωμη κεραμική, την κατασκευή θαυμάσιων χρυσών κοσμημάτων και περίπλοκων μωσαϊκών.
Οι Αζτέκοι είχαν επίσης ειδικευμένους γραφείς, που σχεδίαζαν και ζωγράφιζαν τα εικονογράμματα, και εξειδικευμένους τεχνίτες που ασχολούνταν μόνο με τη σύνθεση φτερών για την κατασκευή πολυτελών ενδυμάτων και καλυμμάτων κεφαλής, τα οποία χρησιμοποιούσαν οι ευγενείς. Για τα χρώματά τους χρησιμοποιούσαν φυτικές ουσίες, ορυκτά και όστρεα, στα οποία πρόσθεταν φυτικό λίπος.

Θρησκεία [Επεξεργασία]

Κύρια λήμματα: Μυθολογία Αζτέκων και Ανθρωποθυσίες Αζτέκων

Οι Αζτέκοι κληρονόμησαν από τους Τολτέκους και τους Μάγια την πρακτική της ανθρωποθυσίας. Πίστευαν ότι οι κύριες θεότητές τους, ο Ουϊτζιλοπότστλι και ο Τεζκατλιπόκα, έπρεπε διαρκώς να τρέφονται με το αίμα και την καρδιά των θυσιασμένων θυμάτων, προκειμένου να διαιωνιστεί η ύπαρξη του κόσμου. Υπολογίζεται ότι ετησίως θυσιάζονταν περίπου 15.000 άνθρωποι, τη σάρκα των οποίων έτρωγαν οι υψηλόβαθμοι πολεμιστές, οι ευγενείς και οι ιερείς.

Το τέλος [Επεξεργασία]

Ο Κορτές αιχμαλωτίζει τον Μοντεζούμα

Η αυτοκρατορία των Αζτέκων τερματίστηκε απότομα στις 13 Αυγούστου του 1521 όταν ο Ερνάν Κορτές (Hernan Cortés) και οι κονκισταντόρ κατέλαβαν την πρωτεύουσα, σκότωσαν τον βασιλέα Μοντετσζούμα (Montechzuma) ή Μοντεζούμα (επίσης Μοκτεζούμα) II και εκχριστιάνισαν δια της βίας τους γηγενείς πληθυσμούς.

Χρονολόγιο [Επεξεργασία]

• 1100 Οι Αζτέκοι εγκαταλείπουν την πατρίδα του σε αναζήτηση νέας γης.
• 1195 Οι Αζτέκοι φθάνουν στην κοιλάδα του Μεξικού.
• 1250 Εγκαθίστανται κοντά στη λίμνη Τεξκόκο.
• 1325 Ίδρυση της Τενοτστιτλάν. Κτίσμο του πρώτου ναού.
• 1350 Χτίζονται υπερυψωμένοι δρόμοι και κανάλια.
• 1370 Πεθαίνει ο Τενότς, ιερέας-κυβερνήτης των Αζτέκων. Οι Αζτέκοι κυβερνώνται από τους Τεπανέκ.
• 1375 Ο Ακαμαπίτστλι (Acamapichtli) γίνεται πρώτος κυβερνήτης των Αζτέκων.
• 1400 Οι Τεπανέκ ηττώνται. Οι Αζτέκοι εξαπλώνονται και κυριαρχούν σε όλη την κοιλάδα.
• 1428 Οι Αζτέκοι συμμετέχουν στην Τριπλή Συμμαχία.
• 1440 Διακυβέρνηση του Μοκτεζούμα Ι.
• 1452 Καταστροφή της Τενοτστιτλάν από πλημμύρα.
• 1452 Λιμός.
• 1458 Ο Μοκτεζούμα στέλνει τις στρατιές του να κατακτήσουν νέα γη.
• 1469 Θάνατος του Μοκτεζούμα Ι.
• 1486 Διακυβέρνηση του Αουΐζοτλ (Ahuízotl).
• 1487 Κτίζεται ο Μεγάλος ναός της Τενοτστιτλάν. Οι Αζτέκοι εξαπλώνονται νότια, στις περιοχές των Μάγια.
• 1502 Γίνεται κυβερνήτης ο Μοκτεζούμα II. Το απόγειο της αυτοκρατορίας των Αζτέκων.
• 1519 Ο Κορτέζ έρχεται στο Μεξικό. Θάνατος του Μοκτεζούμα ΙΙ.
• 1520 Διακυβέρνηση του Κουϊτλάουακ.
• 1521 Καταστροφή της Τενοτστιτλάν.
• 1522 Η Τενοτστιτλάν ξανακτίζεται. Ονομάζεται Νέο Μεξικό και ανακηρύσσεται πρωτεύουσα της ισπανικής αποικίας Νέα Ισπανία.

Τα Κοινά έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα

Αζτέκοι